Orasan ng Buhay

Nakita ko ang tulang ito habang nagbabasa ako ng mga kwento at sulat ng mga kapamilya at recepient ng mga organ donors. Matagal tagal ko nang pinag-isipan ang maging Organ Donor, subalit kailangan ko pang ipaalam sa aking mga mahal sa buhay na nasa Pilipinas, bago pa man ako magpalista ng pormal. Ilang beses ko nang pinag-isipan at iniaalang-alang. Isa ito sa pinakamalaking pagbabago na nangyari sa akin sa taong ito. Dati na akong may malaking pagpupugay sa mga donors, lalo na sa mga naiwang pamilya na siyang na namamahala para maisakatuparan ang kahilingan ng donador.

The Clock of Life
by Robert H. Smith, copyright 1932, 1982

The clock of life is wound but once,
And no man has the power
To tell just when the hands will stop
At late or early hour.

To lose one's wealth is sad indeed,
To lose one's health is more,
To lose one's soul is such a loss
That no man can restore.

The present only is our own,
So live, love, toil with a will,
Place no faith in "Tomorrow,"
For the Clock may then be still.

At yan ang kahalagahan ng tinatawag nating, NGAYON!

Kung May Gusto Kang Gawin, Gawin Mo Na.
Kung May Gusto Kang Sabihin, Sabihin Mo Na.
Sige ka, Baka Bukas o' Makalawa, Huli Ka Na.